Σάββατο 26 Μαΐου 2018

Φως στις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας στην Ελλάδα επί Επταετίας. Παρουσιάσθηκε στη Λάρισα το βιβλίο «Η Εκκλησία κατά τη δικτατορία 1967-1974» του θεολόγου Χάρη Ανδρεόπουλου



Ως μια επιστημονική πραγματεία που έρχεται με νηφάλιο τρόπο να φωτίσει μια από τις πιο ταραχώδεις περιόδους στις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας, αυτή της επτάχρονης δικτατορίας 1967-1974, ως ένα σύγγραμμα – σταθμός για την κατανόηση της πρόσφατης Εκκλησιαστικής Ιστορίας, χαρακτηρίσθηκε από τους εξειδικευμένους επιστήμονες - ομιλητές το βιβλίο του Λαρισαίου θεολόγου καθηγητή, Δρ. Εκκλησιαστικής Ιστορίας του ΑΠΘ, Χάρη Ανδρεόπουλου που παρουσιάσθηκε το βράδυ της περασμένης Πέμπτης 24.05.2018 σε εκδήλωση στο αμφιθέατρο της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Λάρισας.

* Bλ. Οnlarissa.grεφημ. "Ελευθερία" (25.05.2018, σελ. 9)



Σάββατο 19 Μαΐου 2018

"H Eκκλησία κατά τη δικτατορία". Παρουσιάζεται στη Λάρισα το βιβλίο του Χαρ. Ανδρεόπουλου



Η εφημερίδα «Χριστιανική», σε συνεργασία με τις εκδόσεις «Επίκεντρο» και το βιβλιοπωλείο «Κλού», διοργανώνει ανοικτή εκδήλωση στη Λάρισα στο πλαίσιο της οποίας θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου του Χαράλαμπου Μ. Ανδρεόπουλου, Λαρισαίου θεολόγου καθηγητή Β/θμιας, Δρ. Εκκλησιαστικής Ιστορίας του ΑΠΘ, «Η Εκκλησία κατά τη δικτατορία 1967-1974. Ιστορική και νομοκανονική προσέγγιση». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την προσεχή Πέμπτη, 24 Μαϊου 2018,  και ώρα 7.30 μ.μ. στο αμφιθέατρο της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Λάρισας «Κωνσταντίνος Κούμας».

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι: Ζωή Καραμήτρου, δικηγόρος, Δρ. Εκκλησιαστικού Δικαίου του ΕΚΠΑ, ειδική επιστήμων στο «Συνήγορο του Πολίτη», Κων. Μπλάθρας, θεολόγος, συγγραφέας,  Δ/ντής της εφημ. «Χριστιανική», Ανδρέας Αργυρόπουλος, θεολόγος καθηγητής, M.Th., Δ/ντής Γυμνασίου, συγγραφέας, Φωτεινή Οικονόμου, θεολόγος καθηγήτρια, M.Th., συγγραφέας, ενώ σύντομο χαιρετισμό θ΄ απευθύνει και ο συγγραφέας του βιβλίου. Θ΄ ακολουθήσουν ελεύθερες παρεμβάσεις και διάλογος. Τη συζήτηση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Γιώργος Ρούστας

 * "Ελευθερία" Λαρίσης, 18.05.2018, σελ. 9

Τρίτη 8 Μαΐου 2018

Σταύρος Γιαγκάζογλου, "Στο μεταίχμιο της θεολογίας: Δοκίμια για τον διάλογο θεολογίας και πολιτισμού", εκδόσεις Δόμος, Αθήνα 2018


 "Ἐπὶ αἰῶνες οἱ χριστιανοὶ οἰκοδομοῦσαν πολιτισμὸ μὲ τὴν ἰσχυρὴ πεποίθηση ὅτι συνεργοῦσαν δημιουργικὰ στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἐν τούτοις, τὰ ἱστορικὰ ἐπιτεύγματα, ὅσο λαμπρὰ καὶ ἂν φαίνονται, δὲν εἶναι ποτὲ τελικά. Μολονότι ὁ πολιτισμὸς μπορεῖ νὰ λειτουργεῖ θεολογικὰ καὶ νὰ ἐκφράζει πολιτισμικὰ τὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, ἡ μεταξύ τους σχέση εἶναι ἀντινομικὴ καὶ διαλεκτική. Ἡ Ἐκκλησία δὲν βλέπει τὸ ἱστορικό της παρελθὸν ὡς τέρμα καὶ κατάληξή της, ὁσοδήποτε θεμελιῶδες καὶ ἔνδοξο ὑπῆρξε, ἀλλὰ στρέφεται μυστηριακὰ πρὸς τὸ μέλλον τῆς Βασιλείας. Ὑπὸ τὴν προοπτικὴ τῶν ἐσχάτων κάθε πολιτισμικὴ καὶ ἱστορικὴ διάσταση τῆς θεολογίας παραχωρεῖ τὴ θέση της στὴν ἀλήθεια ποὺ ἔρχεται ἀπὸ τὸ μέλλον. Οἱ πολιτισμοὶ ἀκμάζουν καὶ παρακμάζουν στὴν ἱστορικὴ πορεία τῶν ἀνθρώπων. Ἡ ἐνθαδικότητα τοῦ πολιτισμοῦ προσδιορίζει τελικὰ τὴ διαλεκτικὴ σχέση θεολογίας καὶ πολιτισμοῦ ὑπὸ τὸ φῶς τῆς ἐσχατολογίας. Ὁ πολιτισμὸς ὡς ἔμπλεος κιβωτὸς κορυφαίων ἐπιτευγμάτων καὶ ἀξεπέραστων ἱστορικῶν κατακτήσεων τοῦ παρελθόντος γίνεται σαρκοφάγος ἢ νάρθηκας τῆς ἀλήθειας τῆς θεολογίας, ὅταν ἀπολυτοποιεῖται καὶ ἀντικαθιστᾶ τὴν Ἐκκλησία. Στὴν πορεία τῆς Ἐκκλησίας οὐκ ὀλίγες ἰδεολογικὲς κατασκευὲς καὶ ἀγκυλώσεις συχνὰ καθηλώνουν ἐνδο-ιστορικὰ καὶ ἐκκοσμικεύουν πολιτισμικὰ τὴν ἐσχατολογική της προοπτική. Τὸ βιβλίο αὐτὸ συγκεντρώνει δοκίμια καὶ μελέτες ποὺ διερευνοῦν κριτικὰ τὸν διάλογο θεολογίας καὶ πολιτισμοῦ σὲ διάφορες ἱστορικὲς περιόδους τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας" (από τον Πρόλογο του βιβλίου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις  ΔΟΜΟΣ).

* Ὁ Στ. Γιαγκάζογλου ἔχει ὑπηρετήσει γιά πολλά χρόνια ως Σύμβουλος Θεολόγων στό Παιδαγωγικό Ἰνστιτοῦτο (νῦν Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς) ἔχοντας τήν ἐπιστημονική εὐθύνη καί τόν συντονισμό γιά θέματα θρησκευτικῆς ἐκπαίδευσης καί κυρίως γιά τήν ἐκπόνηση τῶν διδακτικῶν βιβλίων τῶν Θρησκευτικῶν καθώς καί γιά τά  Προγράμματα Σπουδῶν στά Θρησκευτικά Δημοτικοῦ, Γυμνασίου καί Λυκείου. Τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2017 ἐξελέγη Ἐπίκουρος Καθηγητής τῆς Δογματικῆς στό Τμῆμα τῆς Θεολογίας τοῦ ΕΚΠΑ, ὅπου καί ἀνέλαβε καθήκοντα τόν Μάρτιο τοῦ 2018.

 Τοῦ εὐχόμαστε γιά τό νέο τοῦ βιβλίο: καλοτάξιδο!

Σάββατο 5 Μαΐου 2018

"Απειρος Κύκλος": Η νέα ποιητική συλλογή του Τριαντάφυλλου Σερμέτη




Πριν μερικές ημέρες εκδόθηκε η νέα ποιητική συλλογή του Τριαντάφυλλου Σερμέτη με τον τίτλο “Άπειρος Κύκλος” από τις εκδόσεις «Νησίδες». Η θεματολογία της διερευνά με ποιητικό τρόπο την αγωνία και την ανησυχία του ποιητή για τη Γέννηση, τον Θάνατο, τον Έρωτα, το κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι και το στίγμα της ανθρώπινης ύπαρξη, καθώς αυτή πορεύεται μέσα στον χρόνο.

Ο Τριαντάφυλλος Σερμέτης γεννήθηκε στη Λάρισα και τα τελευταία χρόνια διαμένει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη. Είναι εκπαιδευτικός θεολόγος - φιλόλογος και διδάκτορας Φιλοσοφίας. Έχει δημοσιεύσει πλήθος άρθρων, θεολογικού, φιλοσοφικού, πολιτικού και κοινωνικού περιεχομένου, σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα, καθώς και φιλοσοφικές μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά, κι έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε Φιλοσοφικά Συνέδρια. Το επιστημονικό του ενδιαφέρον στη Φιλοσοφία εντοπίζεται στη Γνωσιολογία, Οντολογία και Αισθητική.

Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή “Μύχιες Παύσεις” (Εκδόσεις “Πηγή” 2015) και τη θεολογική και φιλοσοφική μελέτη “Η Θεολογία της Αφύπνισης” (Εκδόσεις “Δαιδάλεος” 2016). Έχει συγγράψει τον Πρόλογο και τον Επίλογο στο βιβλίο της Αναστασίας Βούλγαρη: “Μίκης Θεοδωράκης, Μονόλογοι, Διάλογοι και το Μονοπάτι προς το μέλλον: Συνοπτική παρουσίαση” (2017). Επίσης, εξέδωσε, καθώς έκανε την ανθολόγηση 40 ποιημάτων, την πρώτη μεταφραστική προσέγγιση και συνέγραψε τον Πρόλογο και την Εισαγωγή. το βιβλίο: Τζελαλαντίν Ρουμί “Για τον Θεό και τον Έρωτα”(Εκδόσεις “Δαιδάλεος” 2018).

Η νέα Ποιητική Συλλογή “Άπειρος Κύκλος” διατίθεται σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία.

Πηγή: Larissanet.gr

Φίλε Τριαντάφυλλε, ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ !


Παρασκευή 4 Μαΐου 2018

"H Eκκλησία κατά τη δικτατορία 1967-1974. Ιστορική και νομοκανονική προσέγγιση". Παρουσίαση της εκδήλωσης για το βιβλίο του Χάρη Ανδρεόπουλου στη Θεσσαλονίκη, από την "ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΟΔΟ"



"Σε μια από τις πλέον σκοτεινές και δυσερμήνευτες περιόδους της σύγχρονης εκκλησιαστικής ιστορίας που ανέδειξε τον πολιτικό χαρακτήρα της εκκλησιαστικής δράσης αλλά και τον ρόλο ιδεολογικής νομιμοποίησης μιας δικτατορίας τον οποίο διαδραμάτισαν εκκλησιαστικοί ταγοί, αναφέρεται το βιβλίο του Λαρισαίου θεολόγου καθηγητή, δρ. Εκκλησιαστικής Ιστορίας του ΑΠΘ Χάρη Ανδρεόπουλου. Πρόκειται για μια επιστημονική πραγματεία που έρχεται να ρίξει φώς στις σχέσεις της διοικούσας Εκκλησίας και της Πολιτείας της περιόδου 1967 - 1974, όπως αυτές διαμορφώθηκαν υπό το κράτος της εγκαθιδρυθείσας την 21η Απριλίου 1967 επτάχρονης δικτατορίας. Το βιβλίο παρουσιάσθηκε σε εκδήλωση που διοργάνωσε στη Θεσσαλονίκη η εφημερίδα «Χριστιανική» και η οποία πραγματοποιήθηκε το βράδυ της περασμένης Τετάρτης (25.04.2018) στο αμφιθέατρο της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ"...

...η συνέχεια στην "ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΟΔΟ"



"Στιγμιότυπα ενοριακής ζωής στην Πάτρα". Ομιλία του Λέκτορος της Νομικής Αθηνών κ. Γ. Ανδρουτσοπούλου στην αίθουσα της Διακιδείου Σχολής Λαού Πατρών



Τό Σάββατο 5 Μαΐου 2018 καί ώρα 8μ.μ. στήν αίθουσα της Διακιδείου Σχολής Λαού Πατρών (Κανάρη 58) θα ομιλήσει ο Λέκτορας του Εκκλησιαστικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Γεώργιος Ανδρουτσόπουλος με θέμα:
"Στιγμιότυπα ενοριακής ζωής στην Πάτρα του παρελθόντος αιώνος".

Παρακαλούμε για την παρουσία σας.

* Πηγή: Θρησκευτικό ιστολόγιο Πατρών Αναστάσιος  

Πέμπτη 3 Μαΐου 2018

Ἀναδοχὴ παιδιῶν ἀπὸ ὁμόφυλα ζευγάρια: Ὅταν ἡ ἀνοχὴ γίνεται ἐνοχή. Ἢ ἄλλως: Τὸ κέρατον ἐστεφανωμένον!


  
Πρωτ. π. Δημητρίου Ν. Θεοδωροπούλου
Γεν. Αρχιερατικού Επιτρόπου
Ι. Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος
& Φαναριοφερσάλων

«…καὶ ἐπὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ δέκα διαδήματα,

καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ὀνόματα βλασφημίας»
(Ἀποκ. ιγ΄ 1).

Οἱ ἡλικιωμένοι (ὄχι ὑπέργηροι) ἄνθρωποι θὰ ἐνθυμοῦνται ἀσφαλῶς ὅτι λίγες δεκαετίες πρίν, ἕνας ποὺ ἦταν ὁμοφυλόφιλος κρυβόταν, ἔκρυβε τὸ πάθος του, ντρεπόταν τὴν κοινωνία, ἔκανε, ὅ,τι ἔκανε, κρυφά. Ἤξερε πὼς «κινεῖ τὴν αἰδῶ» (ἐξ οὗ καὶ κίναιδος, κατὰ μία ἐτυμολογικὴ ἐκδοχή), προκαλεῖ δηλαδὴ τὸ δημόσιο αἴσθημα· γι’ αὐτὸ καὶ φυλαγόταν.

Μετὰ ἄρχισε νὰ ξεθαρρεύει, νὰ ξεπερνᾶ τὴν αἰδῶ, νὰ γίνεται ἀδιάντροπος, ξεδιάντροπος κατὰ τὸ κοινῶς λεγόμενον, νὰ μὴ λογαριάζει τὴν κοινωνία, τῆς ὁποίας βέβαια τὰ ἤθη εἶχαν ἤδη ἀμβλυνθεῖ.

Σὲ ἕνα πιὸ προχωρημένο στάδιο, σὲ μία πιὸ «μοντέρνα» καὶ «ἀπελευθερωμένη» ἐποχὴ ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ὄχι μόνον δὲν κρυβόταν, ὄχι ἁπλῶς δὲν ντρεπόταν, ἀλλὰ καὶ τὄχε καμάρι (gay pride)!

Τὰ τελευταῖα χρόνια κατ’ ἐξόχως προκλητικὸ τρόπο κάποιοι ἐκ τῆς λεγομένης «gay κοινότητος» ἀνέπτυξαν καὶ ἀκτιβιστικὴ δράση, ἵνα τὰ ἀθέμιτα ὡς νόμιμα καθιερωθοῦν καὶ ἀποδεκτὰ γενοῦν. Μέχρι καὶ χρήματα δόθηκαν σὲ μὴ ὁμοφυλόφιλους γιὰ νὰ λάβουν μέρους σὲ κάποιο gay pride. Καὶ ἐπέτυχαν δυστυχῶς πολλά. Τοὺς βοήθησαν σ’ αὐτό, βλέπετε, καὶ κάποιοι ψυχολόγοι — ὄχι ἡ ἐπιστήμη τῆς ψυχολογίας, ἀλλὰ κάποιοι ἀπὸ τοὺς ψυχολόγους, ἀφοῦ εἶναι γνωστὸ ὅτι ἀσφαλῶς καὶ δὲν συμφωνοῦν ὅλοι. Ἀκόμη καὶ θεολόγοι, τῆς δυτικῆς κατὰ κανόνα θεολογικῆς σκέψεως, ἔσπευσαν νὰ γίνουν ἀρεστοὶ μὲ σχετικὰ συγγράμματα καὶ νὰ φανοῦν in.

Μέχρι ποὺ φθάσαμε βῆμα-βῆμα καὶ μὲ καλὰ μελετημένες, κλιμακούμενες κινήσεις νὰ ἔχει ἤδη ἐγκριθεῖ ἀπὸ τὴν ἁρμόδια ἐπιτροπὴ τῆς Βουλῆς ἄρθρο σχεδίου νόμου ποὺ προβλέπει τὴν ἀναδοχὴ (δὲν πρόκειται περὶ υἱοθεσίας, βλέπετε! λὲς καὶ ἡ νομικὴ αὐτὴ διάκριση ἔχει καμμία πνευματικὴ ἢ ἠθικὴ ἀξία ἐδῶ· προσπαθοῦν καὶ πάλι νὰ χρυσώσουν τὸ χάπι, ὅπως σὲ κάθε παρόμοια περίπτωση, σ’ ἐκείνη τῆς ἀμβλώσεως, ἐπὶ παραδείγματι, ποὺ ὀνομάζουν οἱ ἀθεόφοβοι «διακοπὴ κυήσεως» ἢ «λύση κυήσεως»· τὰ δὲ «ἐκτρωτικὰ χάπια» ἀποκαλοῦν θαυματουργικά, διότι ἐπιφέρουν «πολὺ ἀποτελεσματικὴ ἐκκένωση τοῦ περιεχομένου τῆς μήτρας» — ὡσὰν ὁ ἱερὸς ἐκεῖνος χῶρος νὰ εἶναι ἀποθήκη ἀποβλήτων καὶ ὄχι ὁ πρόναος τῆς ζωῆς)· ἀναδοχὴ παιδιῶν λοιπὸν (ἵλεως γενοῦ, Κύριε!) ἐκ μέρους ἀλλαξοδρομούντων κατὰ τὸ γεννετήσιον ἀνθρώπων.

Τὸ κέρατον ἐστεφανωμένον!


Ὑστερόγραφον.
Θὰ τὸ πῶ μὲ πόνο ψυχῆς. Δὲν ἔχω τίποτε μὲ τοὺς ἀνθρώπους αὐτούς. Πνευματικά μου παιδιὰ εἶναι, καὶ ἐξομολογῶ κάποιους. Ὡς εἰκόνες Θεοῦ ζῶντος τοὺς βλέπω. Καὶ γι’ αὐτοὺς σταυρώθηκε ὁ Χριστός. Δὲν θεωρῶ τὸν ἑαυτόν μου λιγώτερο ἁμαρτωλὸ ἀπὸ κανένα. Ὅλοι ἔχουμε πάθη, ἀδυναμίες, πτώσεις. Ὅμως, ἂς ἀγωνιζόμαστε γι’ αὐτά. Ὄχι νὰ θέλουμε καὶ νὰ τὰ στεφανώσουμε. Ἀνεχθήκαμε καὶ ἀνεχόμαστε πολλὰ πράγματα. Ὑπάρχουν ὅμως καὶ "κόκκινες γραμμές", "ἐσκαμμένα". Ὅταν γίνεται ὑπέρβαση αὐτῶν καὶ δὲν ὁμιλοῦμε, τότε ἡ ἀνοχή μας γίνεται ἐνοχή.